Thuis
Door: Lotte
Blijf op de hoogte en volg Lotte
24 Juli 2014 | Zwitserland, Rüti
De tijd vliegt voorbij, het is alweer 5 maanden geleden dat ik de stap heb genomen om naar Zwitserland te gaan. Inmiddels ben ik goed ingeburgerd en kan ik zeggen dat dit 'mijn thuis' is. Ik voel me goed en heb me nog geen moment verveeld hier.
Natuurlijk zijn die maanden niet zo maar voorbij gegaan. Er is veel gebeurd, waardoor ik aardig wat zweetdruppeltjes geproduceerd heb.
Mijn eerste maand (inwerkmaand) in de kliniek ging goed, de taal kon beter, maar afgezien van dat voelde ik me op m'n gemak. Helaas was dit van korte duur en ging de goede sfeer bergafwaarts.
Vanaf de tweede maand had ik het gevoel dat ik er alleen voor stond. Doordat er nog twee nieuwe medewerkers bij gekomen waren, leek het alsof elke vraag er 1 teveel was. Het was moeilijk, je wilt niet tot last zijn, maar ook geen fouten maken. Hier kwam ik niet onderuit..
Met Pasen waren we slecht bezet en belde de teamleider vanuit huis om te vragen hoe het ging. Mijn collega's vertelden dat het totaal niet goed ging. Ze kregen de opdracht om alles op te schrijven wat er niet goed ging, zodat onze teamleider alles op papier had. Na een aantal weken kreeg ik dit lijstje onder mijn neus gedrukt, met daarop alles wat ik niet goed gedaan had.
Hier ben ik heel erg van geschrokken, omdat het een totale verrassing was.
Na een aantal gesprekken ben ik erachter gekomen dat het probleem niet bij mij lag, maar op de afdeling. Ze dealen met problemen, die niet van gisteren zijn.
Het einde van mijn proeftijd naderde en ik wist dat ik geen problemen van anderen wilde oplossen die er al langer waren. Ik had maar 1 keuze en dat was naar een andere afdeling, want weer terug naar NL was natuurlijk geen optie.
Nu ben ik inmiddels alweer twee maanden werkzaam op een andere afdeling en ik ben nog elke dag blij dat ik deze kans heb gekregen. Ik voel me thuis en mijn collega's zijn als familie. De structuur is ver te zoeken, maar we functioneren goed als team. Ook mijn buurmeisje Muriel werkt op deze afdeling, dus dat is natuurlijk ook erg leuk. Nu ik zeker ben van mijn positie in het team weet ik zelfs niet of een jaar wel genoeg is. Ik heb nog zoveel op de planning, dat ik misschien wel wat langer blijf.
Gelukkig krijg ik veel bezoek en kan ik nog vaak terug naar NL, dat maakt het een stuk gemakkelijker. Ik heb een tijd terug bezoek gehad van Kim, Jan en Joke en zelfs van Pim. Dat was erg gezellig! We hebben lekker bijgekletst en leuke dingen gedaan. Helaas vliegt de tijd altijd als je geniet..
Zo ook afgelopen week in NL. Het was heerlijk om weer even thuis te zijn. Ik was even vergeten wat voor een koningenbed ik heb, hoe lekker mama kan koken, hoe handig papa is, hoe mooi onze tuin is en hoe fijn het is om weer even een borrel te drinken met mijn vriendinnetjes! Kortom: ik heb genoten!
Vanavond ben ik uitgenodigd voor een bbq aan het meer met een aantal andere luitjes. Het is prachtig weer, dus heerlijk!
Dan nog een paar weekjes aan de slag voor ik weer in NL ben, maar tussendoor krijg ik nog bezoek, dus mij hoor je niet klagen!
Carpe Diem!
Veel liefs, Lotte
Natuurlijk zijn die maanden niet zo maar voorbij gegaan. Er is veel gebeurd, waardoor ik aardig wat zweetdruppeltjes geproduceerd heb.
Mijn eerste maand (inwerkmaand) in de kliniek ging goed, de taal kon beter, maar afgezien van dat voelde ik me op m'n gemak. Helaas was dit van korte duur en ging de goede sfeer bergafwaarts.
Vanaf de tweede maand had ik het gevoel dat ik er alleen voor stond. Doordat er nog twee nieuwe medewerkers bij gekomen waren, leek het alsof elke vraag er 1 teveel was. Het was moeilijk, je wilt niet tot last zijn, maar ook geen fouten maken. Hier kwam ik niet onderuit..
Met Pasen waren we slecht bezet en belde de teamleider vanuit huis om te vragen hoe het ging. Mijn collega's vertelden dat het totaal niet goed ging. Ze kregen de opdracht om alles op te schrijven wat er niet goed ging, zodat onze teamleider alles op papier had. Na een aantal weken kreeg ik dit lijstje onder mijn neus gedrukt, met daarop alles wat ik niet goed gedaan had.
Hier ben ik heel erg van geschrokken, omdat het een totale verrassing was.
Na een aantal gesprekken ben ik erachter gekomen dat het probleem niet bij mij lag, maar op de afdeling. Ze dealen met problemen, die niet van gisteren zijn.
Het einde van mijn proeftijd naderde en ik wist dat ik geen problemen van anderen wilde oplossen die er al langer waren. Ik had maar 1 keuze en dat was naar een andere afdeling, want weer terug naar NL was natuurlijk geen optie.
Nu ben ik inmiddels alweer twee maanden werkzaam op een andere afdeling en ik ben nog elke dag blij dat ik deze kans heb gekregen. Ik voel me thuis en mijn collega's zijn als familie. De structuur is ver te zoeken, maar we functioneren goed als team. Ook mijn buurmeisje Muriel werkt op deze afdeling, dus dat is natuurlijk ook erg leuk. Nu ik zeker ben van mijn positie in het team weet ik zelfs niet of een jaar wel genoeg is. Ik heb nog zoveel op de planning, dat ik misschien wel wat langer blijf.
Gelukkig krijg ik veel bezoek en kan ik nog vaak terug naar NL, dat maakt het een stuk gemakkelijker. Ik heb een tijd terug bezoek gehad van Kim, Jan en Joke en zelfs van Pim. Dat was erg gezellig! We hebben lekker bijgekletst en leuke dingen gedaan. Helaas vliegt de tijd altijd als je geniet..
Zo ook afgelopen week in NL. Het was heerlijk om weer even thuis te zijn. Ik was even vergeten wat voor een koningenbed ik heb, hoe lekker mama kan koken, hoe handig papa is, hoe mooi onze tuin is en hoe fijn het is om weer even een borrel te drinken met mijn vriendinnetjes! Kortom: ik heb genoten!
Vanavond ben ik uitgenodigd voor een bbq aan het meer met een aantal andere luitjes. Het is prachtig weer, dus heerlijk!
Dan nog een paar weekjes aan de slag voor ik weer in NL ben, maar tussendoor krijg ik nog bezoek, dus mij hoor je niet klagen!
Carpe Diem!
Veel liefs, Lotte
-
24 Juli 2014 - 21:00
Marja Munster:
Ha Lotte,
Wat schrijf je toch altijd leuke en gezellige stukjes, een genot om te lezen.
Fijn dat het zo goed gaat .Zo goed zelfs dat je overweegt om nog wat langer te blijven.
Petje af voor je inzet.
Liefs Herman en Marja -
25 Juli 2014 - 07:34
Laura:
Hoi lieve Lotte,
Ik weet nu dat je niet alle tijd hebt om wat te schrijven, maar wat fijn om weer een verslag van jou te mogen lezen.
Ik vond het een leuke verrassing dat je vorige week, in levende lijve, bij ons op de BHL 20-22 in de tuin zat. Gezellig zoals altijd, ook al was het kort.
Wat een prijzen daar in Zwitserland, het uitzicht en de omgeving maakt gelukkig alles mooi.
Blijf genieten en succes!
Liefs Laura
-
25 Juli 2014 - 10:09
Joke En Jan :
Leuke ( Muriël !) foto's ... Mooie dagen gehad bij jou/jullie...
Fijn dat je hier was...
Fantastisch dat je het zo naar je zin had... Cool dat je nog
steeds dezelfde kwek blijft...
Kortom, zo'n (klein)dochter had niet beter bij ons kunnen passen...
Liefs,
Joke en Jan -
25 Juli 2014 - 19:31
Wilma Bijkerk:
Oh Lotte , ben zo trots op je. Mama houdt me wel op de hoogte, maar als ik dit leest ben ik ontroert. Heel veel bewondering zoals je alles oppakt. Ga zo door. Xxxxx -
27 Juli 2014 - 13:38
Martijn:
Ha Lotte, mooi verhaal weer. Wat leuk dat Jan en Joke nog zijn geweest, dat ze dat nog allemaal ondernemen dat moet wel heel speciaal voor je zijn. Ook het bezoek van Kim, leuk man. Altijd leuk om mensen over te krijgen uit NL. Je bezoek aan Hengelo daar zal je van genoten hebben, leuk om al je ouwe bekenden en vrienden weer te zien, al kan ik me voorstellen dat je er wel klaar mee bent als de 20e persoon je vraagt hoe het nu met je in CH is en wat je daar allemaal doet ;) Wij zien ons ws de volgende keer dat je in NL bent. Heel veel succes nog in CH vooral ook met je toets op 9/8 maar dat komt vast wel goed, als je kijkt hoe je nu Duits spreekt ipv een jaar geleden (toen had ik er een hard hoofd in hoor haha) twijfel ik er niet over dat dit ook goed komt. Nou geniet nog van het Zwitserse leven daar en tot snel. Sluit ik af met het spreukje wat ik van je kreeg toen je naar CH ging. Good friends are hard to find, harder to leave and impossible to forget. Daar sluit ik me bij aan. Groeten -
30 September 2014 - 22:38
Atty En Hans Kempers:
hoi lotte
Ik denk dat je al weer gauw thuis bent voor een korte vakantie, en wat goed dat je de duitse taal nu onder knie hebt en mooi een paar centjes erbij.
groetjes hans atty
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
