An die Arbeit!
Door: Lotte
Blijf op de hoogte en volg Lotte
06 Maart 2014 | Zwitserland, Rüti
Zuerst allen viel mal Dank für die liebe Reaktionen! Wunderbar!!
Mijn eerste werkdag in de Zürcher Höhen Klinik
Maandag:
Ik moest om 08.15 uur wachten bij de receptie, want daar zou ik opgehaald worden. Ik wist dat er die dag nog een nieuwe medewerker begon, maar dat er nóg 10 anderen zaten te wachten had ik nooit verwacht! We werden allen opgehaald om vervolgens de hele dag gebombardeerd te worden met informatie. Van powerpointpresentaties tot sleuteloverdracht, van rondleiding tot kleding passen enzovoorts. Ik had een globale planning gekregen van deze dag, maar ik had het me toch iets anders voorgesteld. Wat ik meteen merkte is dat ze het heel belangrijk vinden dat je zo snel mogelijk met alle programma's op de computer om kunt gaan. En dit zijn er nogal wat...! Toen ik na 6 uur eindelijk de afdeling op kon, moest ik zelfs een toets maken over hoe je een computer gebruikt. En dat in 2014! Een opdracht was bijvoorbeeld: 'Open Microsoft Outlook en verstuur een mail mét bijlage', jawel! Haha, dit was natuurlijk hilarisch! Om 16.15 uur eindigde deze eerste dag en dacht ik eraan om heerlijk in bad te gaan, maar voor ik de kans kreeg ging de deurbel. Het was mijn buurvrouw, die overigens ook nieuw is hier. Ze vroeg of ik mee ging volleyballen. Daar hoefde ik natuurlijk niet over na te denken, dus heb ik me meteen omgekleed. Aangekomen bij de hal (die in de kliniek zit) heb ik me voorgesteld aan mijn nieuwe team. Het spel leek op gehandicaptenvolleybal, maar het was ontzettend leuk en voor herhaling vatbaar! Ik leer er nieuwe mensen kennen en Zwitser-Duits praten. Mijn eerste dag was dus een enerverend dagje!!
Dinsdag ging het echt beginnen. Ik had een dagdienst en moest om 07.00 uur beginnen. Er zijn in totaal 18 patiënten met allerlei neurologische aandoeningen. Mijn collega en ik hadden 3 kamers met totaal 5 patiënten. De ochtend begint met het controleren van de medicatie om vervolgens alle controles bij de patiënten te doen. Bloeddruk, temperatuur etc. De meerderheid van deze patiënten kon zich zelfstandig redden, dus echt hard gewerkt heb ik deze ochtend niet. 1 man had hier en daar echter wat hulp nodig, dus die heb ik geholpen. De werkdruk is niet zo hoog als ik gewend ben, dus ik was natuurlijk supersnel klaar. Daar moet ik nog even aan wennen, haha! Om 12.15 uur hadden we pauze en heb ik lekker warm gegeten, zodat ik dat thuis niet meer hoefde te doen. Ideaal! Om 13.00 uur had ik een brandinstructie en kregen we uitleg over van alles en nog wat. Dit Duitse gelul duurde in totaal 3 uur, met daarnaast de wetenschap dat een mens zich maar 15 min achtereen kan concentreren. Je kunt dus ongeveer wel nagaan hoeveel ik hier nog van weet.
Woensdag had ik wederom een vroege dienst, maar gelukkig zonder al die andere fratsen. Ik heb me geprobeerd te verdiepen in de ziektebeelden, maar dit lukt me niet zonder een woordenboek Duits-Nederlands. Wat een moeilijke woorden!
Vandaag was ik een dagje vrij en had ik al die woorden uit mijn hoofd kunnen leren, maar als je kunt kiezen tussen de stad in en woorden leren, is die keuze natuurlijk snel gemaakt. Ik heb heerlijk een eindje rondgereden en ben uitgekomen in Rapperswil, waar ik geshopt heb en genoten heb van een cappuccino bij de Starbucks. Ik zeg: TipTop! (Dat zegt men hier, haha)
Morgen mag ik er weer tegenaan, t/m maandag. Daarna heb ik jullie vast wel weer iets nieuws te vertellen.
Bis dann!
Adè!
Mijn eerste werkdag in de Zürcher Höhen Klinik
Maandag:
Ik moest om 08.15 uur wachten bij de receptie, want daar zou ik opgehaald worden. Ik wist dat er die dag nog een nieuwe medewerker begon, maar dat er nóg 10 anderen zaten te wachten had ik nooit verwacht! We werden allen opgehaald om vervolgens de hele dag gebombardeerd te worden met informatie. Van powerpointpresentaties tot sleuteloverdracht, van rondleiding tot kleding passen enzovoorts. Ik had een globale planning gekregen van deze dag, maar ik had het me toch iets anders voorgesteld. Wat ik meteen merkte is dat ze het heel belangrijk vinden dat je zo snel mogelijk met alle programma's op de computer om kunt gaan. En dit zijn er nogal wat...! Toen ik na 6 uur eindelijk de afdeling op kon, moest ik zelfs een toets maken over hoe je een computer gebruikt. En dat in 2014! Een opdracht was bijvoorbeeld: 'Open Microsoft Outlook en verstuur een mail mét bijlage', jawel! Haha, dit was natuurlijk hilarisch! Om 16.15 uur eindigde deze eerste dag en dacht ik eraan om heerlijk in bad te gaan, maar voor ik de kans kreeg ging de deurbel. Het was mijn buurvrouw, die overigens ook nieuw is hier. Ze vroeg of ik mee ging volleyballen. Daar hoefde ik natuurlijk niet over na te denken, dus heb ik me meteen omgekleed. Aangekomen bij de hal (die in de kliniek zit) heb ik me voorgesteld aan mijn nieuwe team. Het spel leek op gehandicaptenvolleybal, maar het was ontzettend leuk en voor herhaling vatbaar! Ik leer er nieuwe mensen kennen en Zwitser-Duits praten. Mijn eerste dag was dus een enerverend dagje!!
Dinsdag ging het echt beginnen. Ik had een dagdienst en moest om 07.00 uur beginnen. Er zijn in totaal 18 patiënten met allerlei neurologische aandoeningen. Mijn collega en ik hadden 3 kamers met totaal 5 patiënten. De ochtend begint met het controleren van de medicatie om vervolgens alle controles bij de patiënten te doen. Bloeddruk, temperatuur etc. De meerderheid van deze patiënten kon zich zelfstandig redden, dus echt hard gewerkt heb ik deze ochtend niet. 1 man had hier en daar echter wat hulp nodig, dus die heb ik geholpen. De werkdruk is niet zo hoog als ik gewend ben, dus ik was natuurlijk supersnel klaar. Daar moet ik nog even aan wennen, haha! Om 12.15 uur hadden we pauze en heb ik lekker warm gegeten, zodat ik dat thuis niet meer hoefde te doen. Ideaal! Om 13.00 uur had ik een brandinstructie en kregen we uitleg over van alles en nog wat. Dit Duitse gelul duurde in totaal 3 uur, met daarnaast de wetenschap dat een mens zich maar 15 min achtereen kan concentreren. Je kunt dus ongeveer wel nagaan hoeveel ik hier nog van weet.
Woensdag had ik wederom een vroege dienst, maar gelukkig zonder al die andere fratsen. Ik heb me geprobeerd te verdiepen in de ziektebeelden, maar dit lukt me niet zonder een woordenboek Duits-Nederlands. Wat een moeilijke woorden!
Vandaag was ik een dagje vrij en had ik al die woorden uit mijn hoofd kunnen leren, maar als je kunt kiezen tussen de stad in en woorden leren, is die keuze natuurlijk snel gemaakt. Ik heb heerlijk een eindje rondgereden en ben uitgekomen in Rapperswil, waar ik geshopt heb en genoten heb van een cappuccino bij de Starbucks. Ik zeg: TipTop! (Dat zegt men hier, haha)
Morgen mag ik er weer tegenaan, t/m maandag. Daarna heb ik jullie vast wel weer iets nieuws te vertellen.
Bis dann!
Adè!
-
06 Maart 2014 - 21:20
Pap En Mam:
Wat heb je er weer een leuk verhaal van gemaakt Lot. Zo te lezen vermaak je je wel.
Dat is voor ons een prettig idee. Zijn beretrots op je.
Liefs pap en mam -
06 Maart 2014 - 21:25
Lotte Kempers:
Jammer dat hier geen 'vind ik leuk' icoontje zit. Bij deze, haha. Bedankt pap en mam!! -
06 Maart 2014 - 21:57
Martijn:
Inderdaad heel leuk om te lezen, heb maar 1 woord voor je : RESPECT!! -
07 Maart 2014 - 08:30
Marijke En Hans:
Hallo Lotte,
Wat leuk dat je 't zo naar je zin hebt en dat je al meteen merkt dat de werkdruk zo anders is dan in Nederland. Ik moet zeggen dat is hier ook wel erg uit de hand gelopen, er wordt steeds meer van de werkende mensen verwacht. Ben benieuwd hoe dat verder gaat. Veel plezier maar weer en werk ze.
Groeten. -
07 Maart 2014 - 13:03
Ria:
Hey Lotte
weer een top verhaal van
Heerlijk om te lezen fijn dat je het naar je zin heb.
hoop meer over je te lezen hoe jij alles gaat ervaren veel succes meid en blijf vooral ons op de hoogte te houden
dikke knuf Ria -
07 Maart 2014 - 20:13
Rianne:
Vol trots lees ik je verhaal! Heel knap hoe je dit allemaal doet!! Nog een maandje en dan zien we elkaar weer!!! Xxxx -
09 Maart 2014 - 14:09
Miranda:
Hoi Lotte,
Wat leuk om te lezen dat je het na je zin hebt in die Schweitz! Ik zou bijna vragen" ist da noch ein zimmer frei -
09 Maart 2014 - 15:58
Trudy Roetgerink:
Hoi Lotte,
Leuk om jou verhalen te lezen en je te volgen op deze manier.
Hoe gaat het met je? De eerste week zit erop! Hartstikke goed van je!
Wij wensen je heel veel succes en vooral veel plezier in Zwitserland.
Groetjes, Peter & Trudy -
09 Maart 2014 - 16:45
Tessa:
Hey Lot,
Leuk om te lezen dat het goed gaat.
Ik zag op fb dat de zon ook lekker schijnt daar!
Ben benieuwd naar je volgende verhaal.
Succes met werken!!
Liefs Tessa
Ook de groetjes van Wim en Carla -
09 Maart 2014 - 18:16
Karin:
He Lotte,
Wat super leuk om je zo te volgen, Heel veel succes en plezier!!
Liefs Karin -
09 Maart 2014 - 19:02
Marga En Johan :
Hallo lieve lot,
Dan komt hier het 'vind ik leuk' icoontje haha.
Fijn dat je je zo goed gesetteld hebt en wat ontzettend leuk dat je daar ook nog de mogelijkheid hebt om te volleyballen. We blijven je volgen en zullen genieten van jou mooie ervaringen.
Groetjes van ons
We zijn hartstikke trots op jou! -
09 Maart 2014 - 19:06
Sofie Olde Engberink:
Lieve lotje,
Wat ontzettend leuk om te horen dat je het naar je zin hebt daar!
Ik hoorde al allemaal geweldige verhalen van mijn ouders via jou paps en mams.
Super hoor! Ik hoop dat je je daar lekker zult ontwikkelen heel veel plezier zult hebben en veel ervaring op zult doen. Ik vindt het hartstikke leuk om alle verhalen te lezen en zal jou zeker gaan volgen!
Binnenkort maar een keertje gaan skypen!
Toi toi,
Veel liefs Sofie! -
10 Maart 2014 - 21:40
Bert En Hetty:
Hoi Lotte,
Leuk om je verhalen te lezen.Knap van jou en veel succes.
Groetjes Bert en Hetty
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
